Gisteren heeft Maarten van Ooijen van de CU Utrecht schriftelijke vragen gesteld aan de wethouder over de toepassing van time out’s bij verschillende instellingen in Utrecht en het WMO toezicht.
Time out’s die worden ingezet als maatregel bij zeer kwetsbare mensen die in verschillende vormen van opvang en beschermd wonen, verblijven.
Kwetsbare mensen die gedrag vertonen dat een symptoom is van hun problematiek, worden regelmatig de straat opgestuurd door juist diegene, die door de maatschappij zijn ingehuurd om voor hen te zorgen.
Hen te behoeden voor gevaar voor zichzelf of voor anderen.
RECHTOP is bijvoorbeeld bekend met gevallen van mensen met ernstige problematiek (verslaving, psychiatrisch) die agressief gedrag vertonen in een instelling, geschorst worden en dan naar de nachtopvang worden gestuurd voor een aantal dagen waardoor zij geen zorg en begeleiding krijgen omdat de NO niet meer is dan bed, bad, brood.
Deze mensen zijn van 10:00 tot 20:00 veroordeeld tot de straat, zonder begeleiding, zorg en toezicht.
Voor onze vriend van de straat, Shiamkoemar, is een time out noodlottig afgelopen, verdronken in een singeltje in Overvecht.
Wat is de volgende calamiteit? en hoeveel andere calamiteiten zijn er wellicht al geweest?
RECHTOP blijft zich inzetten om dit soort misstanden in de maatschappelijke opvang, aan te pakken.
Bij voorkeur doen wij dit in dialoog/gesprek met de betrokken partijen maar voor dialoog en gesprek is het noodzakelijk dat partijen open staan hiervoor.
Jammer genoeg moeten wij vaststellen dat hier weinig sprake van is bij nagenoeg alle keten partners, wethouder en ambtenarij.
Keer op keer wordt er een spel gespeeld van vertragen, zich beroepen op privacy wetgeving, afhouden en afsluiten in plaats van een open houding en instelling om zaken te verbeteren.
RECHTOP beseft dat het niet eenvoudig is en heeft ook niet direct panklare oplossingen, maar verbetering begint bij het besef en erkenning dat het nu niet goed gaat.