“Een ondernemer is een persoon die zich ten doel stelt zich een inkomen te verschaffen met de inzet van arbeid en kapitaal”
“Een bedelaar is een arm iemand die om geld vraagt zonder er iets voor te doen”
Deze definities geven het eenvoudige antwoord,
Straatnieuws verkopers zijn, zonder enige twijfel, ondernemers!
Zij kopen in met eigen kapitaal, en met inzet van arbeid, verkopen zij het Straatnieuws met een winstoogmerk. En dit doen zij als een ZZPer met alle ondernemers risico’s van dien, in een “franchise” model met een maatschappelijk doel.
De economische crisis, afnemende maatschappelijke betrokkenheid, imago, minder contant geld gebruik, de digitale nieuws wereld, concurrentie van gratis kranten en meer, heeft er toe geleid dat de Straatnieuws ondernemers in zwaar weer verkeren.
Al een aantal jaren loopt de verkoop gestaag terug, niet alleen in Utrecht want dit beeld zie je ook in Amsterdam, Den Haag en Rotterdam.
Uit gesprekken met verschillende Straatnieuws verkopers is ons duidelijk geworden dat hun omzet en winst nauwelijks meer in verhouding staat tot de arbeidsinzet die zij leveren. Meerdere dagen per week, soms urenlang staan voor 2 of 3 euro, is geen uitzondering.
En dan hebben wij het bijvoorbeeld over de dame bij de AH Twijnstraat, de verkoper bij de Jumbo, die op het Vredenburg, de Burgemeester Reiger straat en onderaan de roltrap bij het Moreelsepark..
Zoekend naar oorzaken en oplossingen, zou je de conclusie kunnen trekken dat het concept niet meer deugt, het business model niet meer van deze tijd is, etc.
Je zou, met behulp van allerlei marketing en business devellopment theorieën, distributie strategieën, er met een innovatieve en creatieve aanpak, helemaal op los kunnen gaan.
Maar uiteindelijk komt het maar op één ding neer!
Utrechters moeten gewoon vaker het Straatnieuws kopen.
Niet alleen voor de krant zelf, maar ook voor de niet-materiële waarde die je daarmee geeft aan de verkoper.
WANT DEZE ONDERNEMER VERDIENT EEN STEUNTJE IN DE RUG!